Cano(-de-Ravenno)
Tripidium ravennae
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Canne de Ravenne, Canne d'Italie.
Descripcioun :La cano-de-Ravenno trachis dins li duno en ribo de mar e dins la sablo de ribiero coume Durènço, s'atrobo souvènt coutrìo emé la paiolo. Es uno grando planto en mato que fai de cambo boutisso (cano). Lou dessubre de la baso di fueio èi di proun pelu. Li glumo e lemma soun barbudo. I'a pas pèr s'engana.
Usanço :Lou rizoumo sarié manjadis.
Port : Grando erbo
Taio : 1 à 4 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Tripidium
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 60 à 80 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Sablo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Touranenco
Ref. sc. : Tripidium ravennae (L.) H.Scholz, 2006
(= Saccharum ravennae (L.) L., 1774 )
Auriolo
Centaurea solstitialis
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Auiolo, Aureolo, Auruelo, Aurivuelo, Aururo.
Nom en français : Centaurée du solstice.
Descripcioun :L'auriolo flouris dins la calour de l'estiéu. Se recounèis alor à si flour jauno que li bratèio an de fòrtis espino de mai de dous cm de long. Es une planto de l'an d'un verd grisoulas.
Usanço :Servié a passa tèms pèr faire d'escoubo fin de neteja l'iero (TdF). Li flour soun bono contro li fèbre e li racino contro li mau d'estoumac.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Centaurea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Champ
- Ermas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Centaurea solstitialis L., 1753